dinsdag 13 oktober 2009

Brülsche Terrasse


In mijn vorig logje eindigde ik met een voorproefje van de elite, die over het Brülsche Terrasse paradeerde.


Het ” Brülsche Terrasse “, ook wel het “Balkon van Europa” genoemd is een circa 500 meter lange en op sommige plaatsen tot 200 meter brede verhoogde promenade langs de oever van de Elbe.
Terwijl wij genoten van een kopje koffie en het uitzicht over de Elbe en de mussen de gebakskruimels verorberden kwam bovenstaande en onderstaande stoet voorbij.






Ook hier geldt, wie niet onder de schaduwschenkende bomen gewandeld heeft, kan nauwelijks beweren dat hij in Dresden was. Lange tijd was het terras alleen toegangelijk voor de adel en slechts van één kant toegankelijk, maar in 1814 gaf de Russische General Gouveneur van Sachsen, de vorst Repnin Wolkonski, de opdracht tot de bouw van de Freitreppe. Hierdoor werd het terras voor iedereen bereikbaar.





De trap telt 41 treden en de opgang is opgesierd met vier beeldengroepen van Johannes Schilling met links bovenaan de morgen, rechts de middag, linksonder de avond en rechtsonder de nacht. Hieronder is een deel van de trap met”de avond” afgebeeld, daarnaast nog een foto van het Ernst-Rietschel gedenkteken op het terras.
Hij was o.a.de ontwerper van het Goethe-Schiller gedenkteken in Weimar en van het gedenkteken in Braunschweig van de schrijver en dichter Lessing.



Vanaf de Freitreppe kom je op de Schloszplatz uit, met zicht op Georgentor(links), Residenzschloss(midden) en rechts een stukje St. Trinitatiskathedraal (voormalige Hofkirche)
Als je hier tussendoor loopt kom je uit op de Theaterplatz met de Semperoper en de Zwinger, een indrukwekkend complex met orangerie.
Hieronder de andere kant van de Trinitatis kathedraal en het Residenzschloss gezien vanaf de Theaterplatz.



Hier alvast een blik op de Zwinger, een meesterstuk van Duitse barokarchitectuur.



Volgende keer meer!
jeer 

maandag 28 september 2009

Semperoper Dresden


Ergens las ik als je in Dresden de Semperoper(Saksische Staatsopera) niet gezien hebt, hetzij een voorstelling of op z’n minst een rondleiding hebt gehad, dan ben je niet in Dresden geweest.
Het is een van de mooiste muziektheaters ter wereld en het is vernoemd naar zijn bouwmeester Gottfried Semper, die het in 1841 voltooide.
Vanaf 1843 was Richard Wagner er als kapelmeester aan verbonden.
In 1869 werd het door een brand verwoest en tussen 1871-1878 volgens het originele bouwplan weer opgebouwd door Manfred Semper, de zoon van Gottfried Semper.
Tijdens het bombardement van Dresden werd het gebouw verwoest en werd eerst weer in 1977 herbouwd, ook nu weer volgens het originele bouwplan van Semper en op 13 februari 1985, precies 40 jaar na de verwoesting werd het operagebouw voor de derde maal in gebruik genomen.
Op het plein voor de opera (Theaterplatz) staat het standbeeld van Koning Johann Van Sachsen, hij regeerde van 1854 – 1873. Naast zijn politieke taken hield hij zich ook bezig met literatuur, onder het pseudoniem Philalethes (“vriend van de waarheid”) vertaalde hij Dantes “Divina Commedia” (De Goddelijke Komedie).
Bij de hoofdingang zetelen links en rechts respectievelijk Goethe en Schiller, de “koningsdichters” zitten hier met reden, zij herinneren aan de tijd dat de tweede Semperopera ook als toneeltheater dienst deed.


Natuurlijk hebben wij ook een rondleiding in het gebouw gehad. Hieronder enkele foto’s van het interieur met een koninklijke uitstraling. De foto hieronder laat de koninklijke loge zien.


Een blik in de foyer en op een plafonddetail.





Tenslotte nog twee wandversieringen


Tijdens de feestweek van Dresden kreeg je een beetje de indruk hoe de “High Society” eruit gezien heeft, wanneer ze een bezoek aan de opera brachten. Ze flaneerden vanaf het Brülsche Terrasse langs de Elbe over de Theaterplatz naar de Semperoper, maar daarover een andere keer meer.
Hieronder alvast een klein voorproefje.



jeer 2009

vrijdag 18 september 2009

Frauenkirche


Waar ik in mijn vorig bericht al over de Frauenkirche sprak, één van de aansprekende bezienswaardigheden in Dresden, wil ik er hier nog wat aandacht aan besteden en een beetje van dichterbij bekijken.
Zoals ik al schreef was het feest in Dresden en was het praktisch onmogelijk om een foto te maken zonder een tentje/stand of zonder veel mensen erop.

Naast de kerk staat een brokstuk uit de koepel, dat na de ineenstorting uit de puinhopen bij de wederopbouw in 1993 werd teruggevonden.

Ook het torenkruis werd weliswaar in gehavende toestand, maar niet totaal verwoest in het puin teruggevonden en heeft nu een plaatsje in de kerk gekregen.

De catacomben van de kerk (Unterkirche) hebben tijdens de wederopbouw van 1996 tot 2005 dienst gedaan als kerkruimte en als kunst en cultuurruimte. Voor de oorlog was het de crypte, waarin zich o.a. ook het graf van de bouwmeester George Bähr bevond.
Het is nu vooral nog als stiltecentrum/bezinningsruimte in gebruik.
In een van de ruimtes staan de volgende twee objecten opgesteld, wat de wanordelijke puinhoop en de wederopbouw symboliseert, beide objecten bevatten dezelfde onderdelen.
De foto’s zijn niet van de beste kwaliteit, want er mocht geen flits gebruikt worden.

Tenslotte nog een blik op de binnenkant van de kerk. Het is een Evangelisch-Lutherse kerk, waarin volgens de traditie het altaar voor iedere gelovige zichtbaar moest zijn.
George Bähr bouwde daarom een ronde kerk, waarin de kerkgangers op balkons boven elkaar zaten. Buiten de kerk staat op de Neumarkt het standbeeld van Martin Luther.


Er is nog zoveel te zien in Dresden!

 jeer 2009

donderdag 10 september 2009

Dresden en het Meissner porselein


Tijdens onze afgelopen vakantie in Dresden was het Dresdner Stadtfest in volle gang. Talloze tentjes en standjes stonden in de stad opgesteld. Ruim 400.000 bezoekers kwamen erop af. Naast het vele bier, bratwurst en andere etens en drinkwaren, waren er ook schilders, muzikanten  (portret)tekenaars, living statues, andere handwerkslieden  volkstoneel, etc.
Een van de kunstenaars maakte o.a. collages van scherven van het wereldberoemde Meissner porselein.
Meissen ligt ongeveer 25 km NNW van Dresden en heeft een kleine 30.000 inwoners. Het eerste Europese porselein wordt sedert 1710 in Meissen vervaardigd.
Op 10 april 1755 werd in Meissen Samuel Hahnemann, die wel als de grondlegger van de homeopathie wordt beschouwd geboren. Hij overleed in 1843 op 88-jarige leeftijd in Parijs en is bijgezet in een mausoleum op het Père Lachaise begraafplaats aldaar.
Ook zijn vader, ooms en grootvaders waren schilders en ontwerpers van het Meissner porselein.
Veel van dit porselein is natuurlijk ook bij de gegoede families in Dresden terecht gekomen en in de loop der eeuwen sneuvelde er best wel eens wat, hetzij tengevolge van oorlogen of anderszins.
Bovengenoemde kunstenaar, Ines Horlebeck uit Dresden, zij heeft geen webadres, zocht de vele bouwplaatsen af op zoek naar scherven van echt Meissner porselein, vooral de scherven waar het originele merkteken van Meissner nog opstond hadden haar voorkeur.
Dresden was na de oorlog een grote puinhoop, waar vooral na de val van de muur heel veel opgebouwd is, dus aan bouwputten geen gebrek.
Een collage in zwart/wit veelal bestaande uit scherven van kopjes en(thee)potjes.



Hieronder een collage, die een blik op de “innere altstadt” van Dresden laat zien vanaf de andere zijde van de Elbe, met linksonder de Augustusbrücke, met daarboven de Hoge School voor Beeldende Kunst. In het midden de volledig gerestaureerde en de pas in 2005 heropende Frauenkirchenadat deze vrijwel geheel verwoest was door brand tengevolge van de bombardementen in de tweede wereldoorlog.
De puinhopen hebben 45 jaar lang midden in de stad gelegen als monument en pas na de val van de muur kwam de weg vrij voor de wederopbouw. Het geld voor de wederopbouw werd over de hele wereld bijeen gebracht. Afgelopen juni brachten ook Barack Obama en Angela Merkel samen een bezoek aan de Frauenkirche.



Hieronder is min of meer het evenbeeld in het echt te zien.



Een ander verbluffend staaltje van het Meissner porselein is te vinden aan de Fürstenzug, een bijna 102 meter lange porseleinen mozaïek galerij van circa 25000 tegels van 20.5 cm x 20.5 cm.



Deze galerij geeft de complete volgorde van de voormalige Wettiner heersende macht weer vanaf 1123 tot 1904.
Het Huis Wettin is
 van oorsprong een Duitse dynastie, die 800 jaar lang de heersers van het gebied Saksen leverde.
Deze galerij heeft als door een wonder nagenoeg schadevrij de bombardementen op Dresden overleefd.
Vanzelfsprekend is het Meissner porselein in de een of andere vorm nog op talloze andere plaatsen in Dresden te bewonderen.

jeer

woensdag 25 maart 2009

Hoe ek voel (Amanda Strydom)

Ik geloof dat ik hard toe ben aan het voorjaar, aan een lekker zonnetje, lange dagen in de buitenlucht. Werken in en aan weblogland staat weer even op een laag pitje.
Het ontbreekt mij momenteel aan inspiratie, daarom plaats ik nog maar eens een liedje van mijn cd van Amanda Strydom. Het is een cd, waarvan ik nog bijna dagelijks liedjes beluister.
In eerdere logs heb ik al aandacht aan haar besteed, het is een bijzondere vrouw.
Als je in mijn categorieën
 onder muziek kijkt, vind je nog een paar andere nummers van haar.



Hieronder nogmaals haar foto.





Hoe Ek Voel

As ek jou net kon vertel
as ek jou net kon laat sien
sou ek n skilder opdrag gee
om n prent vir jou te maak
en as hy eindelik klaarmaak
as hy sy meesterstuk voltooi
sou jy weet, jy sou weet
as jy teen die tyd nog vergeet
hoe ek voel, hoe ek voel
oor jou


As ek jou net kon laat sien
as ek jou net kon laat lees
sou ek n faksmasjien gaan huur
en gedigte vir jou stuur
en as jy anderkant dit kry
as jy dit uithaal en jy kyk
sou jy weet, jy sou weet
as jy tegen die tyd nog vergeet
hoe ek voel, hoe ek voel

oor jou


As ek jou net kon laat lees
as ek jou net kon laat hoor
sou ek n koor na jou toe stuur
n serenade in die laatnaguur
en as jy wakker word een aand
en jou vensters staan wyd oop
sou jy weet, jy sou weet
as jy teen die tyd nog vergeet
hoe ek voel, hoe ek voel
oor jou


jy sou weet

jy soude weet
jy soude weet
jy sou weet
as jy teen die tyd nog vergeet
hoe ek voel, hoe ek voel
oor jou


© jeer 2009