donderdag 24 november 2011

Wandelen in Venetië 3

Onze volgende wandeling in Venetië gaat niet specifiek door een bepaalde wijk, maar vindt in hoofdzaak plaats langs en rond het Canal Grande, de slagader van Venetië.

Eigenlijk was dit onze eerste wandeling, de eerste kennismaking met Venetië, zoals vele toeristen beginnen ook wij aan de Piazzale Roma, alwaar het busstation is.

Vanaf het plein lopen we naar de oever van het Canal Grande

Hier zien we de Ponte di Calatrava een moderne brug, die op 11 september 2008 geopend werd. Onder de brug is een rails gemonteerd, waarlangs een gondel mensen met een beperking naar de overkant kan brengen. Aan de andere kant van het water ligt het treinstation Santa Lucia van Venetië, hier kom een ander groot deel van de toeristen aan.      
De eerste souvenirstandjes dienen zich al snel aan met typisch Venetiaanse producten, de maskers in alle soorten en maten. Maskers, die o.a. tijdens het carnaval van Venetië, een 12 dagen durend feest gedragen worden.




25 meter verder langs dezelfde muur deze beeltenis met offerblok voor de armen.


Ook in Venetië is er natuurlijk medische hulp nodig.


Aan de overkant van het water vlak naast het station een blik op de Santa Maria di Nazaretta kerk, die de Scalzi kerk genoemd wordt, naar de eigenaars de carmelieten Scalzi.


Even verder ligt weer een brug over het kanaal de Ponte Scalzi, hieronder een impressie vanaf deze brug op het druk bevaren Canal Grande.



Op de foto hierboven zie je de koepel van de San Geremia e Lucia kerk. Het is geen aantrekkelijke kerk, maar desondanks één van de meest bezochte kerken van Venetië. Deze kerk is toegewijd aan zowel de profeet Jeremias, die de ondergang van Jeruzalem profeteerde, als aan St.Lucia.
St. Lucia was zo zedig, dat zij zichzelf de ogen uitstak, nadat een bewonderaar zich uitgesproken had over haar mooie ogen. Zij is nu de beschermheilige van de slechtzienden. Hieronder een foto van de achterkant van deze kerk.


Natuurlijk moet ook het huisvuil en ander afval opgehaald worden.


De kade, de Fondamenta di San Simeon Piccolo houdt op dus gaan we hier de "wijk" in. Even verderop treffen we een opmerkelijke deur aan met een bijzondere tekst.



Het is " La porta del poeta "  oftewel  " De deur van de dichter "


Ik heb een Italiaanse kennis om een vertaling van deze tekst gevraagd en heb er zelf met behulp van deze vertaling een meer "eigen" interpretatie aangegeven.
Het gedicht is van de Italiaanse dichter Mimmo Raia.

De deur van de dichter

Zoen

Verovering van lippen, een stilzwijgende confrontatie
Ademnood uit angst voor dit spannend verbond
Pupillen, die zich overgeven aan vruchtbare tranen,
vochtig stromend tussen trillende wimpers.

Dan komen we op een stoepje, dat er niet erg appetijtelijk uitziet.....,
  

maar dan blijken er in de boom erboven aan de andere kant van de muur de (over)rijpe vruchten van de vijgenboom te hangen.

Vervolgens belanden we toch in een wat drukker deel van de wijk, in een winkelstraat waar toch ook weer van alles te beleven valt.
Hieronder een foto van de opmerkelijke façade van Casa Martini, een klein charmant boutique hotel met kamers in diverse stijlen van 18de-eeuws Venetiaans, Provençaals tot 19de-eeuws Toscaans en eigentijds modern.


Italië staat ook bekend om zijn modieuze winkeltjes en de keuze is reuze!
   

In zo'n drukke winkelstraat heb je ook nog wel aardige doorkijkjes en zie je ook dat er nog mensen wonen en leven, hoewel de laatste neemt best wel een groot risico.



Tenslotte nog twee zaken waar je in Venetië (Italië) niet om heen kunt.

Ten eerste! O solémio, de gondeliers



en als allerlaatste natuurlijk Pinokkio


Ik schreef in het verleden al eens onderstaande senryu over Pinokkio.

-------------------------------------------

met beitel en guts

creëert hij een lefgozer

de poppenmaker

-------------------------------------------

© jeer 2011
Tot de volgende wandeling!