Onder leiding van IVN-gidsen werd er in drie groepen een rondwandeling gemaakt en aan iedere groep namen twee dichters deel, die op tien stopplaatsen hun gedicht(en) voordroegen.
De gedichten stonden min of meer in relatie met de stopplaatsen.
Ook ik heb op zeven van de tien stopplaatsen telkens twee verschillende haiku/senryu voorgedragen en op twee plaatsen één kort ander gedicht, één plaats was gereserveerd voor een gedicht van de Osse stadsdichter Kitty Schaap.
Hieronder een overzicht van de wandeling.
Hier heb ik de volgende twee haiku/senryu voorgedragen.
--------------------------------------------------
een roodbonte koe
graast nietsvermoedend groen gras
tot roomwitte melk
--------------------------------------------------
--------------------------------------------------
lonkend vergezicht
afstand is een illusie
nog uren lopen
--------------------------------------------------
In maart 2008 legde tijdens een storm de helft van deze treurwilg het loodje.
Het onderste stuk van zijn stam was al hol en er was al menig vuurtje in gestookt.
Later sneuvelde ook de andere helft en ik schreef toen een kort gedicht over deze treurwilg.
Verdriet van een treurwilg
Toen stond hij nog pal en fier
doch reeds geschonden
maar het leed is geschied
het is eeuwig zonde
de wind die wist het niet
richtte hem te gronde
deels geveld de oude reus
aanschouwt hij nog éénmaal het geelgroen
ook ik ervaar de treurnis als ik dit aanschouw
de wind die wist het niet
slaakt een zucht van verdriet.
slaakt een zucht van verdriet.
Toen dacht ik dat dit het einde van de treurwilg zou zijn, maar niets is minder waar.
Allebei de helften schieten ieder voorjaar weer uit.
Ik heb bovenstaand gedicht tijdens de wandeling bij de treurwilg voorgedragen.
jeer